Her tarafta, herkesin içinde kalmış bir soru vardır ki, hala zihinleri yorar ve dilden düşmes: ikinci dünya savaşı’nda Atatürk sağ olsaydı acaba savaşa girer miydi?

Ben şahsen şahid olduğum olaylara dayanarak diyorum ki Atatürk savaş aleyhtarı idi ve bizi kesinlikle savaşa sokmayacaktı, hatta belki dünyayıda bu savaş felaketinden koruyabilecekti.

Bir örnek: bir gece Çankaya’da huzurlarında bulunuyorduk.O gecenin sabahı saat beş, beş buçukta,hepimiz içkili idik.Terasa çıktık, terasın biraz ötesinde, süngülü bir nöbetçi bekliyor.Onu göstererek, bana dedi ki:

–Bu Türk çocuğunun, orada kimi beklediğini biliyor musun?

Gayet tabii, dilmin ucuna gelen şu oldu:

–Köşkü

–Hayır! Dedi, orada benim yatak odam var.Onun penceresinin altında dolaşıyor.Uykusuz, sabaha kadar beni bekliyor.

Ve gözlerini o mehmetcikten ayırmadan, ilave etti.

–Türkün bir büyüğüne, kumandanına bağlılığı dünya yüzünde emsalsizdir.

Bana döndü.Gözü yaşlı idi,sesi yumuşamış, halinde bir hüzün vardı:

–Türk çocuğu beni bekliyor… dedi.

 

N. A. BANOĞLU, YAYINLANMIŞ BELGELERLE ATATÜRK, SİYASİ VE ÖZEL HAYATI-İLKELERİ, 2. BASKI, İST. , 198, S. 296