^{Atatürk bir gece sabaha karşı ani bir kararla ve habersiz olarak Alanya’ya çıkmıştı.sabahın ilk saatleri… Besş kişilik grup, sıcak birşey içecek, traş olacak bir yer arıyorlar.Bu sırada bir jandarma eri, kendilerini tanıyıp kaymakamı durumdan haberdar ediyor.Kaymakam ayağına pantolonu,sırtına rendigotu,başına melon şapkayı geçirim koşuou.Fakat yüzü bir hayli traşlıdır.Heyecan ve şaşkınlığı kaymakamın her halinden bellidir.}

^{Şimdi fıkranın özünü sayın Ali Kılıç’tan dinleyelim:}

^{”Kaymakamın gayet sade ve samimi hali, heyecan ifade eden görünüşü Atatürk’ün pek hoşuna gidiyordu.Atatürk çok keyifli ve neşeliydi.Ara sıra kaymakamla şakalaşıyordu.Bir aralık kaymakam bir şey anlatmaya başladı:}

^{-Paşa hazretleri!.. diye hitap ederken, Atatürk:}

^{-Kaymakam bey, Büyük millet meclisinin paşalık, beylik, efendilik gibi ünvanları bir kanunla kaldırmış olduğunu bilmiyor musun?}

^{Sonra bizi göstererek ilave etti:}

^{-bu arkadaşlar milletvekilidir.İçişleri bakanından soruda bulunurlarsa ne yapacasın? Deyince, kaymakam bu şakayıda ciddiye almış ve:}

^{-Şu halde size ne diye hitap edeyeyim? Diye sormuştu.}

^{Kaymakamın bu hali Atatürk’ün çok hoşuna gitmiş, çok gülmüşlerdi.}

^{BANOĞLU, AGE, S:478}