İran Şahı Pehlevi Balikesir’de...

Onunla beraber merasim kıtalarını dolaşıyorlar. Her sınıftan bir bölük görüyorlar; sıra benim makineli bölüğe geldi. 

Daha önce askere öğretmiştik.  (acemi) kelimesini kullanmiyacklar,  bunun yerine (yeni asker) diyeceklerdi.  Çünkü (acemi) tabiri İranlılara hakaret olurmuş. . 

Önde şah hemen yanında Ata,  biraz arkada da ben bölüğün yanından geçmeye başladık ve nihayetteki yeni satın alınan bir kır katırın önünde durduk. 

Er tekmile başladı:

	- Adim Mehmet oğlu İbrahim,  memleketim Ayvacık,  hayvanın numarası 341,  ısırmaz,  tepmez,  adi. . 

	derhal aklima geldi.  hayvan yeni olduğu için erler ona (acemi) ismi vermişlerdi. 

		ere elimi göğsüme koyarak dikkat etmesini işaret ettim.  bana hakti ve biraz durdu ve cvap verdi:

		- adi...  yüzbaşidir,  komutanim... . 

		şah farkina varmadi,  yürüdü,  büyük adam durdu.  kulağima: 

		- bu hayvanin gerçek ismi nedir? dedi. 

		- acemi’dir,  paşam,  dedim. 

		ibrahim’e bakti,  onu sözdü,  yanağini okşadi ve emir verdi:

		- bu çocuğa bir ay izin verin.  yaverden yol harçlliğini alirsiniz,  dedi ve ayrildi. 

n. a. banoğlu,  yayinlanmiş belgelerle atatürk,  siyasi ve özel hayati-ilkeleri,  2.  baski,  ist. , 198, s. 292