^{1932 yılı yazındaydık.İstanbul donanmış.Yer yerinden oynamıştı.Türk tarihinin hiç bir devrinde görülmeyen bir şeref halesi İstanbul’un Pembe ufuklarını yaldızlamıştı.Birkaç günden beri VIII. Edward ve sevgilisi Madam Simpson, Atatürk’ün ve Türkiye’nin en büyük misafiri sıfatı ile İstanbul’da bulunuyordu.İngiltere kralı, kendisine gösterilen samimi misafirperverlikten fevkalade mütehassis olmuştu.}

^{İki gün sonra Atatürk’le misafiri moda’da deniz yarışlarını; bulundukları geminin güvertesinden hareketle seyrediyorlardı.Mustafa Kemal pek keyifli, pek neşeliydi.Türk delikanlılarının gösterdiği başarıdan derin bir iftihar duyduğu muhakkaktı.}

^{Kral VIII.Edward, yanında Madam Simpson ile oturuyor.Kral nedense düşünceli ve üzgündü.Onları neşelendirmek ve kederlerini dağıtmak için büyük Atatürk, bütün zekasını kullanıyordu.Bir ara, Madam elindeki dürbünü ile yeniden kalktı.Davetlier ve gazeteciler madamın harekatını dikkatle takip ediyorlardı.Kral da başı ile Atatürk’ü selamlayarak madamın arkasından kalkınca bu ayrılış daha dikkat çekmişti.Atatürk’ün yanındakilere eğilerek bir şeyler söylediği görülmüştü.Bu sözleri merak edenler, sonra bu fısıltıda büyük bir hakikatın yaşandığını hayretler müşahade etmişlerdir.}

^{Atatürk şöyle demişti:}

^{-Kralın madama karşı za’fı olduğunu görüyorum.Korkarım ki, tahtını bu kadın yüzünden kaybedecek!.}

^{SAMİH NAFİZ TANSU}