^{Dolmabahçe sarayında, bir akşam dr. Reşit Galip Merhum, maarif meselelerini tenkit ederken, milli eğitim bakanı Esat Bey hakkında biraz sert bir lisan kullanıyor.Atatürk:}

^{-Reşit galip, Esat Bey benim hocamdır.Soframda hocam hakkında böyle konuşmanı istemem.}

^{Deyince Reşit Galip tereddütsüz:}

^{-Burası sizin değil, milletin sofrasıdır.Vakız biz saraydayız ama, hocanız sultan hocası değildir.Cumhuriyette tenkit serbesttir, diye başlayınca Atatürk:}

^{-Sofradan kalk! Emrini veriyor.Reşat galip hiç aldırmayınca, Ata:}

^{-O halde ben kalkarım, diye sofrayı terk ediyor.Sofradakiler de dağılmaya hazırlanırken, yaver şu emri getiriyor:}

^{–Cumhurbaşkanı hazretleri kendileri varmış gibi sofranın devamını rica ediyorlar.}

^{Ertesi sabah Reşit Galip, Ankara’ya hareket ediyor.Fakat aradan çok geçmeden milli eğitim bakanı oluyor.}

^{BANOĞLU, AGE, S:235}