Sakarya Meydan Savaşı Türk silahlarının utkusu ile sona ermiş, Gazi Ankara’ya dönüyormuş.Yirmi gün geceli gündüzlü büyük bir endişe ve karamsarlık içinde yaşayan Ankara’lılar, düşmanı yenen ordunun başbuğuna törenli bir karşılama düzenlemişler.Ankara garından başlayarak şehire doğru yolun iki yakasında dizilen hükümet ve meclis üyeleri, memurlar, öğrenciler, esnaf ve halk, gazi geçtikçe alkış tutuyorlar ve arkasına takılarak büyük bir alay halinde ilerliyorlarmış.

Mecli binasının önüne gelinmiş, gazi bir bakmış ki alayın başında bulunanlar yukarıya doğru yol almakta. Meğer bu tören şöyle düzenlenmiş : ” Cemaat” halinde Hacı Bayram Veli’nin türbesine gidilecek, onun ” Yüksek maneviyatının yardımı ile” kazanılarn bu büyük utku için orada dua edilecek, sonra meclis’e dönülerek nutuklar okunacak.

Gazi:

-Öyle şey olmaz, yurt toprağını karış karış kanını akıtarak ve canını vererek savunan mehmetçiğin hakkını ben evliyalara kaptırmam! Deyip doğruca meclis binasına sapmış.

Ata bu olayı anlatırken sözüne şunları da kattı idi:

-Kimileri benim bu davranışıma kamunun inancını inciten yersiz bir davranış gözü ile bakmış olabililer; Ama ben, hele yurdun savunmasında, güvenilecek gücün evliyaların, yatırların ”maneyivyatı” olamayacağını hatırlatmayı artık zorunlu bulmuşturm.