İçişleri bakanı Şükrü Kaya, Çanakkale bölgesini denetlemeye giderken Atatürk şöyle diyor:
-Çanakkale’yi ziyaret ettiğin zaman aziz şehitlerimizide ziyaret edeceksin.Bu görevi yapacağına kuşkum yok.Yalnız asıl bir nutuk söyleyeceksin! Ben söyleyeyim; burada yatan aziz şehirlerimiz sizi, saygı ile anıyoruz,diyeceksin.Mehmetçik anıtının başında hat ve huzur içinde yatınız, diyeceksin.Siz, olmasaydınız, siz göğsünüzü çelik kalelere siper etmeseydiniz, bu boğazlar aşılır, İstanbul alınız,Vatan toprakları istilaya uğrardı, diyeceksin.
-Evet, böyle konuşacağım!
-Hayır, hayır!.. Sen böylenin üstünde çok daha başka konuşacaksın.Orada, Çanakkale’de yalnız bizim şehitleri değil, o toprak üstünde kanı dökülen insanları da o kahraman savaşçıları da saygıyla, anacaksın!
-Paşam, ben bunu yapamam, çünkü bu sözler ancak sizin söyleyebileceğiniz yüksek sözlerdir.
-Söyleyeceksiniz! Çanakkale’den dünyaya karşı böyle konuşacaksınız.Senin böyle konuşman gerek!
(Atatürk’ün, o gece Şükrü Kaya’ya verdiği notta şu cümleler belirtiliyor.)
”Bu memleketin topraklarında kanları dökülen kahramanlar! Burada bir dost vatan toprağındasınız.Gönül rahatlığı içinde uyuyunuz.Sizler, mehmetçiklerle yanyana, koyun koyunasınız.Uzak diyarlardan evlatlarını savaşa gönderen analar!Gözyaşlarınızı dinlendiriniz.Evlatlarınız, bizim bağrımızdadır.Huzur içindedirler ve huzur içinde uyuyacaktırlar.Onlar, bu toprakta canlarını verdikten sonra,artık birimz evlatlarımız olmuşlardır.”
(Şükrü Kaya, toprağında yendiği milletlere karşı gösterdiği yüksek insanlık duygularını anlatan cümleleri, Çanakkale’de söylüyor.Ankara’ya dönüyor.)
Meğer, Mehmetçik anıtının basında söylenen bu sözleri not eden bir kaç yabancı gazeteci varmış.Onlar bu sözleri gazetelerine bildiriyorlar.Nutuk dünyaya yayılıyor.Ve aradan hafta geçmiyor.Şükrü Kaya’ya telgraflar yağıyor.Ta Avustralya’ Yeni Zellanda’dan günlerce sonra mektuplar geliyor.Gözleri yaşı analardan, kardeşlerden, askerlerden… Şükrü Kaya, bu konuşmasından dolayı kutlanıyor, alkışlanıyor.
ARIBURNU, AGE, S:326-327