Çanakkale’de çok kritik bir durumda, hücum eden düşmanı mutlaka durdurmak lazım gelince, elinde o anda başka hazır kuvveti bulunmadığı için, süvarileri feda etmekten başka çare kalmadığını gördü:
Kumandanları Esat Beyi çağırdı.Emrini verdi.Esat Bey’de:
–Başüstüne!.. deyince Mustafa Kemal, galiba kavrayamadı, düşüncesi ile sordu:
-Ne demek istediğimi anladınız mı?
-Evet efendim, ölmekliğimizi emrettiniz?
Aradan seneler geçti Esat Bey, paşa olarak Vahdettin hükümetinin İstanbul polis müdürlüğü vazifesinde bulundu.Yani, Atatürk’e karşı cephe alanların safhında…
Öyle iken, Atatürk, sırf Çanakkalede ölüm emrini kabul eden ve bilhassa durumu, kumandanı gibi bir likayetle kavrayıp kabiliyetini gösteren Esat Beyi sevmekte, saymakta devam ediyordu.
BANOĞLU, AGE, S. 122